تناسب سبک ادبی «مدیتیشن» با روش تحلیلی دکارتی در تأملات1

کتاب تأملات متداول ترین و پرخواننده ترین متن فلسفی در دوران جدید بوده و فیلسوفان با هر مشرب فلسفی آن را در مد نظر قرار داده اند و هستۀ اصلی برنامه های درسی فلسفه را تشکیل داده است، تا جایی که نه تنها اهل فلسفه بلکه بیشتر فرهیختگان با این اثر کمابیش آشنایی دارند. هیچ کتابی در تاریخ فلسفه به اندازۀ این کتاب کوچک به نسبت حجمی که دارد، مهم و مؤثر نبوده است. بی گمان یکی از علل اصلی موفقیت این اثر افزون بر غنای فلسفی و عظمت مابعدالطبیعة دکارت، سبک نگارش بدیع و روش برهان پردازی منحصربه فردی است که دکارت آگاهانه و هنرمندانه آن را به کار می گیرد. نویسنده در مقالة پیش رو می کوشد تا از این منظر به تأملات بنگرد و ساختار، سبک و گونة ادبی آن را به اختصار بازنماید